Bullwhip zwepen,
Bullwhips, de meeste mensen (her)kennen ze als je begint over het Wilde Westen. In dat genre komen deze soort zwepen eigenlijk altijd wel voorbij. De “held” heeft het standaard bij zijn “uitrusting” aan het zadel van zijn paard hangen. Of in zijn handen en daar waar het niet gebruikt wordt bij het mennen van de dieren die naar een ander deel van het land worden geleid, is er meestal wel een scene waarbij de twee Cowboys het tegen elkaar opnemen en de uithaal naar de ander toe wordt geslingerd.
Als je googelt kom je er ook veel over tegen o.a. binnen de thema’s van de slavernijperioden, (landeigenaren die een Bullwhip gebruikten) als een straf attribuut op de landwerker om deze een afranseling te geven.
Ook in die films (denk aan de iconische serie North and South, o.a. om er één te benoemen), is het een graag gebruikt attribuut.
Daarnaast kun je via sites als Google veel vinden met betrekking tot de technisch werkbare kant, zoals over snelheden, geluidsbarrières, sneller dan het geluid en daarmee een grotere snelheid heeft dan een straalvliegtuig. Dat de “crack” een harde knal geeft, over luchtverplaatsing en meer van dat soort technische details. Interessant om te lezen, zeker. En heeft het je nieuwsgierigheid gewekt doen dus dat lezen, zou ik dan tegen je zeggen.
Omdat ik het niet zo nodig vind te schrijven wat al geschreven is, ga ik hier andere info schrijven, voor jou dan ook vast interessant om te weten, over de Bullwhip. Belangrijker nog de info die ik hier beschrijf, heeft alles te maken met het werken met een Bullwhip binnen de SM. De SM bij mij.
Een Bullwhip is in beginsel een levensgevaarlijk attribuut. Een Zweep die enorm veel schade aan kan richten, wanneer gebruikt door iemand die niet heel goed weet wat hij/zij in zijn handen heeft. En is niet bedoeld te gebruiken zoals je ziet in films als hierboven en in mijn voorbeelden neergezet.
Om een Bullwhip te kunnen hanteren en te weten wat ik in mijn handen heb, oefen ik op een dagelijkse basis. Iedere dag is er een moment waarop ik mijn Bullwhip ter hand neem en hem beweeg, heen en weer haal, mijn pols flexibel houdt, mijn hand en arm een geheugen op laat bouwen wat het moet doen als ik mijn Bullwhip in mijn hand heb. Mijn ogen leer ik afstanden schatten, onthouden en plaatsbepaling.
Wat ik doe met en voor mijn Bullwhip is wat een ander op een dagelijkse basis doet in een sportschool waar het zijn/haar spieren leert, traint en een gewenning in het “geheugen” laat opbouwen om het zo te verwoorden.
Werken met een Bullwhip is te vergelijken met topsport voor een lichaam, niet alleen voor de ontvangende kant, zeer zeker en belangrijker nog voor de gevende kant. Ik als gever, behoor jouw lichaam zo te gebruiken/te bewerken dat het een voordeel geeft aan jou, jij wordt er blij van, jij wil dat ontvangen, jij wordt daar sterk van in je geest, kan bij je emoties. Dat kan alleen als ik daarbij zorg dat jij veilig ontvangt en geen schade oploopt. Vergelijkbaar een Sportcoach pushed jou zover dat je best spierpijn kan ervaren, maar nooit zover dat jij een spierblessure oploopt.
Wat je ziet in films is dan ook niets dan fixie. De films waarbij je in een fragment ziet hoe een zweepslag dwars over een rug heen gaat en een bloederige open wond achterlaat is wat hooguit werkelijkheid was in een ver verleden bij echte slaven op plantages toen.
En helaas dat wat je heden ten dage op het internet veelvuldig tegen kan komen door mensen die foto’s plaatsen zonder te weten waarmee bezig te zijn geweest.
Een absolute nee, not don, voor werkelijkheid. Daarmee beschadig je een lichaam.
Een Bullwhip maakt een luchtverplaatsing met een enorme snelheid en kracht, dus natuurlijk laat je de Bull zelf niet met die heftigheid vol op een ander neerkomen.
De luchtverplaatsing is wat je op een ander neer laat komen. Dit lukt door een snelheid te creëren die ontstaat bij terughalen en niet bij uithalen, juist het laatste stukje geeft de tik door. Geloof mij, die voel jij.
Kan ik je daardoor lichte striemen (vergelijkbaar met een kras van een nagel) en/of wat blauwe plekken bezorgen op het moment dat ik je met mijn Bullwhip aan het bewerken ben?
Het antwoord is: ja, dat kan. Kan het zijn dat jij achteraf op je huid blauw, gele of anderszins iets van gekleurde plekken of strepen zichtbaar hebt? Ja, dat kan ook gebeuren. Ik kan je niet garanderen dat er nooit iets zichtbaar is, ik kan je ook niet garanderen dat er niets zichtbaars zal zijn aan het einde van onze strijd en of nog ver erna, dus dat ga ik ook zeker niet doen. Kan ik je garanderen dat er altijd wel iets zichtbaar is achteraf/nadien, nee eigenlijk ook niet. Beide scenario’s hebben namelijk alles te maken met de invloed van variabelen die per persoon verschillend zijn en die moment afhankelijk verschillend zijn. Die momentafhankelijke fariabelen betekenen dingen als, jouw medicijn gebruik, wat is de temperatuur van je huid, is het hoog zomer en extreem warm, kom je uit de sneeuw vandaan, tekent jouw huid altijd heel snel en makkelijk, is de Bull alles wat ik je heb laten verduren of zijn er andere sensaties eerder op je huid geweest, sta jij vast op het moment of helemaal niet (kan je lichaam reageren wat net even niet handig is, maar wel gebeurd) en nog meer van deze niet vooraf berekenbare invloeden die mee kunnen spelen.
Ben ik blij met mijn prestatie als ik je met kleur heb geslagen, nee zeker niet. Ik ben trots op mijzelf als er bij jou eigenlijk niets zichtbaar is, maar jij wel volledige overgave aan mij en mijn zweep hebt gegeven. Het is namelijk geen prestatie om jou met merktekens te slaan. Het is een prestatie om jou door je knieën te hebben laten gaan zonder dat.
Ik wil werken met mijn Bullwhip. En ik ben niet bang om ermee te mogen werken. Het is heel zwaar werken. Of ik jou nu een korte kennismaking met het spreekwoordelijke “vriendje” laat hebben, of een lange duur bezig ben. Ik ga de uitdaging graag aan.
Dat doe ik natuurlijk niet gelijk voluit, nee dat doe ik door te spelen met mijn zweep en jou plagend uit te dagen en te laten “wennen” aan mijn spel. Ik plaag, streel, laat je kennismaken, daag je uit. Mijn doel is het om jou langzaam te “versieren” niet wat merktekens betreft, maar in je gevoel. Een gevecht te leveren en jou alle gelegenheid te bieden je aan mij over te geven, voor mij te willen volhouden.
Durf jij mij uit te dagen om een strijd met mij te gaan strijden? En te ontdekken welke duur jij mij laat werken om jou te mogen winnen?
Wees alert, Bij het aanklikken van de films, start het geluid ook gelijk op!
© Mrs. Jacqueline